: : از نگاه ايسنا:
:: سرپرست فدراسيون سه‌گانه گفت: بودجه‌اي كه به اين فدراسيون اختصاص مي‌دهند حتي كفاف رفتن به سمت كسب سهميه المپيك را نمي‌دهد.
محمدعلي صبور در ابتداي نشست خبري اين فدراسيون توضيحاتي راجع به چگونگي ورود سه‌گانه به ايران ارائه داد و اظهار كرد: سه‌گانه در سال 1994 و در اجلاس كميته بين‌المللي المپيك مطرح شد و رسما كار خود را آغاز كرد. هر چند كه پيش از اين در سال 1982 در فرانسه اقداماتي را براي راه‌ا‌ندازي آن انجام داده بودند. در سال 2000 و در المپيك سيدني اولين مسابقه سه‌گانه در المپيك برگزار شد كه جزو معدود رشته‌هايي بود كه توانست تماشاگران زيادي را جذب كند. در سال 1991 اين رشته ورزشي در آسيا راه‌ا‌ندازي شد كه در سال 1379 در ايران به صورت كميته‌اي زير نظر فدراسيون دووميداني و در سال 82 به صورت انجمن آغاز به كار كرد و در نهايت در سال 85 به فدراسيون تبديل شد.
وي ادامه داد: زماني كه مسئوليت اين رشته ورزشي را برعهده گرفتم، سه‌گانه تنها چند ورزشكار و هشت هيات نيمه‌فعال داشت كه به صورت سرپرستي و در تنها در مركز استان‌ها فعاليت مي‌كردند. همچنين از سال 78 تا 85 نيز تنها سه مسابقه آن هم به صورت ناقص برگزار شده بود. اقداماتي كه در اين مدت انجام داديم، اين است كه 31 استان را در ورزش سه‌گانه فعال كرديم و روساي هيات‌ها را از ميان مسئولان لشگري و كشوري كه مي‌توانستيم از امكانات و سوابق مديريتي آنها استفاده كنيم، انتخاب كرديم كه انصافا هم در اجراي اين طرح موفق بوديم؛ چرا كه در دو سال اخير حتي يك ريال هم به هيات‌ها پولي نداديم. چون بودجه‌اي در اختيار نداشتيم كه به آنها اختصاص دهيم، با اين همه آنها كمك بسيار زيادي به ما كردند و اگر اين روسا نبودند، حتي امكان برگزاري يك مسابقه نيز وجود نداشت.
صبور با بيان اين كه بودجه ناچيزي از طرف كميته ملي المپيك و وزارت ورزش و جوانان به فدراسيون سه‌گانه اختصاص داده مي‌شود، گفت: برخلاف برخي از رشته‌هاي ورزشي كه مي‌توانند 24 ساعت قبل از آغاز مسابقات سالن يا محل مسابقات را آماده كنند، بايد از سه ماه قبل مسير رقابت‌ها را آماده كنيم. معمولا برگزاري يك مسابقه در سه گانه 60 تا 80 ميليون تومان هزينه نياز دارد. بنابراين با بودجه ناچيزي كه به ما اختصاص مي‌دهند، تنها با كمك و همت روساي هيات‌هاي ورزشي هر سال برگزاري شش تا هشت مسابقه را در دستور كار خود داريم.
سرپرست فدراسيون سه‌گانه ادامه داد: حتي موقعي كه مسئوليت فدراسيون سه‌گانه را قبول كردم، يك مربي و داور داخلي و بين‌المللي نداشتيم. از آنجا كه داور و مربي اساس كار سه‌گانه را تشكيل مي‌دهند، تلاش‌هايي انجام داديم و در حال حاضر 43 مربي درجه سه بين‌المللي و 18 مربي درجه دو داخلي داريم. همچنين 215 مربي در بخش آقايان و 120 مربي در بخش بانوان تربيت كرده‌ايم. مربيان كلاس‌هاي توجيهي را 263 نفر از آقايان و 30 نفر از بانوان را تشكيل مي‌دهند. البته برنامه‌هايي نيز مانند يك برگزاري سه كلاس مربيگري و دو كلاس داوري براي آقايان و يك كلاس داوري براي بانوان را مدنظر داريم. تمام اين‌ها اقداماتي بود كه در اين مدت انجام داديم؛ هر چند كه اين اقدامات بيرون از فدراسيون قابل دفاع است اما از نظر من راضي‌كننده نيست؛ چرا كه آدم بلند‌پروازي هستم و برنامه پنج سالهاي را كه ارائه داده بودم به علت مشكلات مالي نتوانستيم پيش ببريم.
سرپرست فدراسيون سه‌گانه با اشاره به حضور سه‌گانه كاران ايران در مسابقات قهرماني آسيا بيان كرد: در سال 1386 براي اولين بار در مسابقات قهرماني آسيا شركت كرديم كه بهترين ورزشكار ما عنوان سي‌وششم را كسب كرد اما در سال گذشته با وجود آب‌وهواي بسيار شرجي فيليپين بهترين ورزشكار ما توانست به مقام سيزدهمي دست يابد. در حالي كه نفر اول قاره آسيا نتوانست مسابقه را ادامه دهد و اين نشان مي‌دهد كه چنانچه مربي خارجي داشته باشيم، مي‌توانيم نتايج خيلي بهتر از اين را كسب كنيم؛ چرا كه مربيان داخلي و فعلي ما اين امكان را ندارند كه ورزشكاران را به سمت مدال‌آوري سوق دهند و نياز به علم روز دنيا دارند. البته ما نيز در اين هفت سال تلاش‌هاي زيادي را انجام داديم اما متاسفانه همكاري لازم براي جذب مربي با ما نشد. به طوري كه سه سال پيش با بهترين مربي دنيا از پرتغال صحبت كرديم و قرار شد مربيگري ايران را در مقاطعي بر عهده بگيرد و حتي تضمين داد در المپيك 2016 يك مدال براي ايران به دست مي‌آورد اما متاسفانه كميته ملي المپيك با درخواست مبلغ هشتاد هزار يورويي اين مربي در سال موافقت نكرد. در حالي كه براي برخي از ورزشكاران سرمايه‌گذاري‌هاي بسياري مي‌شود كه تا بتوانند يك مدال برنز يا نقره المپيك را كسب كنند.
وي افزود: در حال حاضر نيز دو سال است كه با يك مربي رومانيايي صحبت كرده‌ايم و با دستمزد دو هزار و 220 دلار در ماه نيز به توافق رسيديم و آن طور كه رزومه كاري‌اش نشان مي‌دهد در كوتاه مي‌تواند در سه‌گانه ايران اثرگذار باشد اما باز هم مسئولان ورزشي موافقت نكرده‌اند. بنابراين طبيعي است كه وقتي ابزار در دسترس نباشد، موفقيت نيز به دست نمي‌آيد. در كل تاكنون هر موفقيتي در سه‌گانه به دست آمده حاصل تلاش هيات‌ها بوده است. البته كميته ملي المپيك و وزارت ورزش و جوانان نيز كمك‌هايي در اين زمينه انجام داده‌اند اما اين كمك‌ها نمي‌تواند انتظارات مدال‌آوري را برآورده كند. به مسئولان بارها گفته‌ام كه اگر مدال مي‌خواهيد بايد هزينه كنيد. امسال نيز كميته ملي المپيك تنها 35 ميليون تومان به من بودجه داده است كه با اين بودجه هيچ كاري نمي‌توانم انجام دهم. البته وزارت ورزش و جوانان بودجه خوبي را در اختيار ما قرار داده است؛ هر چند كه كافي نيست و نيازهاي ما را برآورده نمي‌كند اما نسبت به سالهاي قبل اين مبلغ بهتر بوده است.
سرپرست فدراسيون سه‌گانه در ادامه با اشاره به برگزاري مسابقات باشگاهي خاطرنشان كرد: بعد از يك سال كه وارد ورزش سه‌گانه شدم، مسابقات باشگاهي را راه‌ا‌ندازي كردم كه چنين چيزي در هيچ فدراسيوني سابقه نداشته است. البته برگزاري مسابقات باشگاهي به آن مفهوم درآمدزايي نيست كه بايد در اين مورد متاسف بود. بنابراين از سرپرست وزارت ورزش و جوانان مي‌خواهم كه سياست‌گذاري‌هاي خاصي را انجام دهند و باشگاه‌هايي را كه صدها هزار ميليون براي يك رشته فوتبال هزينه مي‌كنند، موظف كنند كه براي ساير رشته‌هاي ورزشي نيز هزينه كنند.
وي ادامه داد: به عنوان يك كارشناس مي‌گويم پولي كه براي فوتبال هزينه مي‌كنند، اسراف است و مي‌شود آن را كنترل كرد. البته هزينه كردن در بخش ورزش خودش نوعي درآمد است؛ چرا كه باعث مي‌شود جوانان به سمت تفريحات سالم و ارزش‌ها سوق داده شوند اما ورزش هم تعريف دارد. قرار نيست كه همه فوتباليست شوند. براي نمونه در مسابقات كشتي قهرماني جهان همه ديديد كه كشتي‌گير با آن همه فشار تمرينات وقتي توانست مدال بگيرد، چه لذتي داشت اما در فوتبال ورزشكار ظرفيت پول را ندارد. كمتر كسي مثل دايي و مهدوي‌كيا پيدا مي‌شوند كه ظرفيت پول را داشته باشد. بنابراين بايد سياست‌گذاري شود كه بودجه باشگاه‌ها كه اكثرا هزينه‌هايشان از بيت‌المال است، كنترل شود؛ چرا كه در رشته‌اي مانند سه‌گانه ورزشكار به دليل تمرين‌هاي سخت و طاقت‌فرسايي كه دارد نوع تغذيه‌اش و حتي نوع تمريناتش متفاوت است اما يك فوتباليست در هر مسابقه تنها شش كيلومتر مي‌دود كه آن هم سه، چهار بار خودش را به زمين مي‌اندازد. خودمان هم فوتباليست بوديم و در زمين‌هاي خاكي ما را به زمين مي‌زدند اما در حال حاضر كافي است تنها باد فوتباليست ديگري به آنها بخورد. سريع خود را بر روي زمين مي‌اندازند، البته نمي‌خواهم به فوتباليست‌ها توهيني كنم اما مي‌خواهم اين را بگويم كه در حالي برخي از ورزشكاران با خوردن يك پفك مي‌توانند مسابقه بدهند، فردي كه سه‌گانه كار مي‌كند بايد يك قابلمه آبگوشت بخورد تا بتواند تمرين كند.
سرپرست فدراسيون سه‌گانه درباره قراردادهاي سه‌گانه‌كاران در ليگ برتر نيز گفت: هزينه تيمداري در رشته‌اي مثل سه‌گانه بين 40 تا 50 ميليون تومان است. اگر قرارداد ورزشكاري چهار ميليون تومان باشد با 20 ميليون مي‌توان تيم را بست و در حال حاضر نيز يكي از ورزشكاران ملي‌پوش ما در ليگ برتر تنها چهار ميليون تومان دستمزد مي‌گيرد كه اين مبلغ را مقايسه كنيد با يك ميليارد يا هشتصد ميليون توماني كه در فوتبال مي‌دهند اما متاسفانه شخصي مثل آقاي رويانيان كه هم خوش‌تيپ است و هم هر روز مصاحبه مي‌كند حاضر نيست با 50 – 60 ميليون تومان تيمداري كند.
در ادامه نشست صبور درباره چگونگي حضور شيرين گرامي در مسابقات سه‌گانه آزاد لندن اظهار كرد: حدود دو ماه‌ونيم پيش نامه‌اي از شيرين گرامي دريافت كرديم مبني بر اين كه مي‌خواهد در مسابقات جهاني سه‌گانه از طرف ايران شركت كند. البته اين ورزشكار قبلا با نام ديگري و از طرف كشور انگليس در مسابقات شركت كرده بود. در ابتدا به او گفتيم كه در بخش سه‌گانه بانوان به دليل محدوديت‌هايي كه وجود دارد فعاليتي نداريم اما در دوگانه مي‌تواني ركوردهايت را براي ما بفرستي و اگر وضعيتت در آنها بهتر از وضعيت ورزشكاران حال حاضر ايران بود، از وجودت استفاده خواهيم كرد اما او اصرار داشت كه در مسابقات شركت كند و تمام چارچوب‌هاي نظام اسلامي را رعايت خواهد كرد. در ابتدا خود من در مورد حضور ايشان در مسابقات و اصراري كه او و كشور ميزبان داشت، ترديد داشتم؛ چرا كه سابقه‌اي از اين خانم نداشتيم و در ابتدا تلاش كرديم كه اطلاعاتي از او به دست آوريم و خواستيم عكس‌هايي از لباس‌هايي كه مدنظر دارد در اين مسابقه بپوشد، براي ما ارسال كند كه تا حدودي مورد تاييد ما قرار گرفت اما لباس شنا انتظارات ما را برآورده نكرد، بنابراين طبيعي بود كه نمي‌توانستيم با حضور او به عنوان نماينده‌اي از ايران در مسابقات موافقت كنيم اما شيرين گرامي اعلام كرد كه با هماهنگي‌هاي كه با ميزبان مسابقات صورت داده است، قرار شده چادري در نزديكي آب احداث كنند تا او قبل از آغاز رقابت‌ها زير چادر باشد و موقعي كه دوباره به آب بر مي‌گردد در همان جا استقرار يابد تا لباس دوچرخه‌سواري و دوي خود را بپوشد. با توجه به اين كه اين مورد اولين حركت ما در زمينه فعاليت بانوان سه‌گانه محسوب مي‌شد، با احتياط كار را شروع كرديم. در هر صورت با كمك سرپرست وزارت ورزش و جوانان مسير اداري طي شد و شب قبل از آغاز رقابت‌ها موافقتمان را به شيرين گرامي اعلام كرديم و حركت فرهنگي بسيار خوبي بود و بازتاب بسيار خوبي هم داشت. هر چند كه در آن رقابت‌ها اجلاس جهاني ITU (فدراسيون جهاني سه‌گانه) برگزار شد و انگليس با وجود هزينه‌هاي كه انجام داديم براي من ويزا صادر نكرد كه در آن رقابت‌ها شركت كنم.
از نظر من آنها نوعي بداخلاقي كردند. هر چند كه از ميزبان مسابقات يعني لندن براي فراهم كردن امكانات جهت حضور شيرين گرامي در مسابقات تشكر مي‌كنم اما از مسئولان انگليس گلايه دارم و دوست دارم كه آنها مسائل سياسي را وارد مسائل ورزشي نكنند. با اين حال خوشحالم كه توانستيم الگويي را به جهانيان معرفي كنيم و مطمئنا بنيانگذار راه‌ا‌ندازي ورزش سه‌گانه بانوان در آسيا و جهان در بخش كشورهاي اسلامي خواهيم بود.
صبور در پايان با بيان اين كه به كسب سهميه المپيك 2016 در رشته سه‌گانه اميد دارد، بيان كرد: به كسب سهميه المپيك اميد دارم. اگر بتوانيم مربي خارجي به خدمت بگيريم، اردوهاي خارجي تشكيل دهيم و ورزشكاران ما نيز خودشان را باور كنند و همچنين حضور در كشورهاي مختلف و در شرايط آب و هوايي متفاوت را تجربه كنند. با اين حال اگر بودجه همين باشد به هيچ عنوان اين بودجه كفاف رفتن به كسب سهميه المپيك را هم نمي‌دهد. با اين حال چنانچه كميته ملي المپيك و وزارت ورزش و جوانان به ما كمك كنند، هر چند كه دير شده اما مي‌توانيم تا سال 2016 سهميه المپيك بگيريم.
منبع : ايسنا
منبع :
تعداد بازدید : 640 - کد خبر : 1572 - تاریخ خبر : 1 مهر 1392 - 14:22:38
انتهای خبر / فدراسیون ورزش سه گانه جمهوری اسلامی ایران ( www.IRTriathlon.ir )